Mga Istorya ng Kalibugan

Wednesday, July 06, 2005

* Walang Hanggan *

A gay love story
by Rigortiz

Mahal ko si Levi. Mahal na mahal ko sya. Pero may mahal syang iba... si Keith. Walang alam si Levi sa nararamdaman ko para sa kanya. Ang alam nya kaibigan lang ang turing ko sa kanya. Wala akong lakas ng loob sabihin ang nilalaman ng puso ko dahil sa takot na baka iyon ang maging ugat ng paglayo nya sa akin.

Highschool pa lang ay magkaibigan na kami. Alam nyang hindi ako tunay na lalaki. Pero ang ikinagulat ko ay ng malaman ko ring lihim nyang itinatago ang kanyang tunay na pagkatao. Habang tumatagal ay lumalalim ang pagtingin ko sa kanya pero wala syang ipinapakitang interes o higit pa sa turing nyang pagiging kaibigan ko. Lihim ko na lamang syang minahal. Totoo na umaasa ako na sa huli ay magiging kami.

Nang malaman kong sila na ni Keith, halos madurog ang puso ko. Pero magaling akong magtago ng hinanakit.
Si Keith...bakit si Keith?

Kilala sya bilang callboy sa university. Kinakalakal ang sariling katawan. Alam kong alam ni Levi ang kwento tungkol sa lalaking ito. Bakit si Keith?

Kahit anong pilit ipaliwanag sa akin ni Levi ay hindi ko talaga maunawaan. Natatakot ako para sa kanya. Baka masaktan lamang sya kay Keith. Baka pera lamang ang habol sa kanya ni Keith. Pero ang totoo... nagseselos ako. Bakit hindi ako?

"Ginawa lang naman nya yon para makapagpatuloy sa pag-aaral." Paliwanag ni Levi.

"Ganoon naman talaga eh, either pang tuition, pang gamot sa inang maysakit, you know the trade Levi. They will say anything just to justify yung pagbebenta nila ng laman. "

"I don't want to argue with you Randy. You're my friend. Sinabi ko 'to sayo hoping that you will support me. That you will understand me." Malungkot ang boses ni Levi.

I knew he was hurting sa mga sinabi ko. "I'm sorry Levi... I'm just worried that he would use you."

Levi smiled at me "You don't have to worry Randy. Alam kong mahal nya ako. Nararamdaman ko."

o0o

Levi thought that that was the end of it. Hindi nya alam I still have my doubts about Keith.

I was surprised when Levi asked to speak with me and told me this.

"Keith told me na hihinto na sya sa pagkocallboy."

"Do you believe him? Paano na ang pang tuition nya?" sarkastikong tanong ko.

"I told him I will help him."

"HUH!!! What are you thinking Levi? Ito na nga ba ang sinasabi ko..."

"I have more than enough naman. And he did not asked me. I offered it to him. Ayoko ng ipagpatuloy nya ang ginagawa nya."

"Ano na lang sasabihin ng parents mo pa nalaman nila yan."

"They don't care about me. Hindi ba't nag alisan na nga sila abroad. Sobra-sobra ang pinapadala nilang pera. I can use that to help Keith."

"Well, it's a done deal na pala. So why are you telling me this pa?"

"Because you're my friend Randy. You're the only one that I have aside from Keith."

"Sana nga hindi ka nagkamali sa desisyon mo tol. Don't trust too much."

o0o

Lalong tumindi ang paghihinala ko na Keith is just using my friend. If Levi is blinded by his love then it is my duty to protect my friend mula sa oportunistang gaya ni Keith.

"Hello?"

"Yes, is this Keith?"

"Opo, sino 'to?"

"Hi, this is Michael. You were referred to me by a friend. Pwede ka ba?"

"Sinong friend? Sorry ha, graduate na ko dyan eh."

"Bakit naman? I will double your rate, pagbigyan mo lang ako."

"Sorry po talaga. Di na ko pwede."

"Kung pera lang ang dahilan, walang problema sa akin. Name your price."

"Hindi po pera. Talaga pong huminto nako."

"Ok, in case you change your mind, you know my number."

"Thank you na lang po."

Still I am not convinced na hindi papatol si Keith. Pera lang ang katapat nya. Pasasaan ba at bibigay din sya. Pagpu-puta ang bumuhay sa kanya, yon din ang babalik-balikan nya.

o0o

I was an unwilling witness sa relasyon ni Levi at Keith. Levi would always tell me how much he loves Keith and their plans. I can see glitters in his eyes tuwing magku kwento sya about Keith. Ganito si Keith... Ganyan si Keith... puro na lang si Keith...

Dumating sa puntong he would spend more time with him and he would see me less. But Levi never ignored me. Not even once. Kahit hindi kami nagkikita, he would see to it na makapag text ako makatawag sya upang kamustahin ako. But that's not what I need. That is not what I want.

I know he is very much in love with Keith. But I always doubted Keith's feelings and tru intetentions sa kaibigan ko.

o0o

Two months have passed and I received a call from my friend, Michael.

"Pumayag na sya."

"Really? How did you do it?"

"Yes. He called. For TWENTY THOUSAND."

"Huh! That's expensive for a one night stand. Ano sya artista? Pero sabi ko na nga ba may katapat din sya. You can take the boy out of the trade but you can never take the trade out of the boy. Bakit daw nagbago ang isip nya. Kailan daw?"

"Tonight. Pang piyansa daw ng brother nya."

"Do you believe him?" tanong ko.

"Randy, these people will use all kind of excuses but will never admit na pera lang talaga ang usapan. Who knows he might use the money for drugs or pambili ng kung ano-ano."

"I know... I know..."

Finally, I can prove to Levi kung anong klaseng tao ang pinulot nya. Keith does not deserve somebody like Levi. He's a male prostitute and he will always be one.

o0o

Michael and I hatched the plan.

9 pm. Dumating si Keith. Sinalubong sya ni Michael. I was in the other room, listening. I heard him asked for the money first. Sa loob-loob ko, tuso talaga. Michael asked Keith to sit down muna habang kinukuha nya ang pera. But the truth is, he will also call Levi to inform him na kailangan sya ni Keith sa address na 'yon. He hangs up even before Levi could ask a question.

Levi tried calling Keith's mobile but his phone is off. He got worried. Anong problema ni Keith? Should he come?

I knew he would.

Michael handed the money to Levi. Surprisingly, hindi na nya binilang. And then the show started right there sa living room.

What can I say; the guy is a professional sex worker. He knows how to please his client. They were in the middle of their tryst nang sunod-sunod ang katok sa pinto. Michael advised Keith to just cover himself but don't dress up. Michael answered the door wearing nothing but his underwear. It was Levi.

Hindi na nakapagtanong si Levi. He immediately saw Keith sitting on the sofa almost naked.

"Levi?!?"

"Keith... what is this?... why?"

Pareho silang hindi handa sa masasaksihan. I know I have succeeded in showing Keith's true color to my friend. Victory is mine.

Hindi na pumasok si Levi. Tumakbo sya palayo sa lugar. Keith immediately run after him. A loud screech broke the silence. Kasabay ang lagabog.

Nasagasaan si Levi.

o0o

I was there waiting outside the emergency room... crying. Hindi kasama sa plano ito. Hindi dapat nangyari ito.

Isang kamay ang tumapik sa aking balikat. "He's in a very critical condition. We have to inform his family." Sabi ng doctor.

"Will he survive doc?"

"Lets just hope and pray for the best. Hijo, he needs his family now."

Sa labas ng hospital, tinawagan ko ang mga magulang ni Levi dahil sa nangyari sa kanilang anak at sa kalagayan nito. Pagbalik ko ay nakita ko si Keith sa labas ng ER, umiiyak.

"IT'S ALL YOU'RE FAULT KEITH... YOU SHOULDN'T BE HERE!!! LOOK AT MY FRIEND... HE'S THERE BECAUSE OF YOU!!!..."

I wasn't able to control my emotions. I saw people looking at us. Looking at Keith...

Keith just stared at me and continued crying... "Sorry... sorry..." And then he left...

Hours passed. Lumabas ang doctor.

"He's still in a very critical condition. There's a great chance na maka survive sya pero there will be complications..."

"Anong complications doc?"

"Hindi na sya makakakita muli... I'm so sorry..."

"Huh! What about operation? There must be some other ways Doc."

"Yes there is but it should be immediate. We've checked the eye bank and we have already signed him up. Marami ring patients na naghihintay. Time is of the essence if we cannot proceed with the surgery now, habambuhay na syang magiging bulag. You need to take a rest hijo. We're doing everything. We are taking care of your friend. Umuwi ka muna at magpahinga."

I can hardly hear what the doctor is saying. I went straight to the chapel and prayed. I never prayed so hard in my life. I ended up asking for forgiveness…

o0o

"Randy... Randy..." naramdaman ko ang kamay na tumatapik sa balikat ko.

Masakit ang ulo ko. Pati katawan ko ay masakit din. Nakatulog na pala ako sa chapel.

"Tita?" pagmulat ng aking mata ay mother ni Levi ang nakita ko agad.

"Nakatulog ka na pala dito..."

I checked my watch mag aalas syete na pala ng umaga.

"Tita si Levi.." at nagsimulang dumaloy muli ang aking mga luha.

"He's ok now. Stable na ang condition nya. Katatapos lang ng operasyon nya."

"Gusto ko syang makita Tita."
Lumakad kami papunta sa kwarto ni Levi. There I saw Levi's father na nakaupo sa tabi ng kanyang anak. Nginitian nya ako at niyakap.

"Randy... Thank you. He's safe now."

Nakaramdam ako kahit paano ng ginhawa...
"...But who is that boy?" tanong ng father ni Levi.

"Po?" nagtatakang tanong ko.
Hindi ko napansin na may isa pa palang kama sa tabi ni Levi. Lumapit ako... Si Keith.

"The doctor said that he came last night and approached them upang I donate ang mga mata nya for Levi. Why would he do that?"

I couldn't speak. Luha lamang ang tanging naisagot ko sa mga magulang ni Levi. I excused myself... I need to go out of that place...

o0o

"Wala ho si Keith eh. Ako ho ang nanay nya." Pakilala ng isang matandang babae.

"Ako po si Randy. Kaibigan po ako ni Keith. Yung brother po nya, nakalaya na po ba?" pakilala ko.

"Hindi pa nga eh. Ngayon sana namin pipiyansahan . Kaya lang hindi pa sya nakakauwi, kahapon pa nga umalis. Ang paalam nya, maghahanap lang ng pera."

"Ganon po ba? Saan po ba nakakulong ang brother nya? Ako na po ang mag-aasikaso..."

o0o

Alam kong napakalaki ng kasalanan ko kay Levi at Keith. Nabulag ako ng pag-ibig ko para kay Levi. Hindi ko na nagawang magpaalam sa aking kaibigan. Kailangan kong lumayo. Magpakalayo-layo. Isang sulat ang iniwan ko para sa aking kaibigan.

o0o

Epilogue:

"Dito po ba nakatira si Keith?"

"Dito nga..." sagot ng bata.

"Nasaan sya?"

"Nandoon sa plaza..."

Nagmamadali ang lalaki. Parang hinahabol sya ng oras. Sa plaza, nandoon ang kanyang hinahanap. Halos hindi na nya makilala ito. Payat at marungis. Nakaupo ito sa konkretong bato hawak ang isang kahoy na kahon na naglalaman ng mga sigarilyo at kendi.

Marahil ay naramdaman ni Keith ang mga yabag na papalapit.

"Boss, kendi? Sigarilyo?..." alok nito kasabay ang mapait na ngiti.
"Keith...?"

Napatigil si Keith. Kilala nya ang boses. Hindi sya maaaring magkamali.

"...L...Levi?..."

"Ako nga Keith... Hinanap kita... matagal na..." at hindi na nya napigilan ang maluha dahil sa kalagayan ng kasintahan.

"Patawarin mo ako Levi... matagal ko ng pinagbayaran ang..."

"Wala kang kasalanan Keith. Malinaw na sa akin ang lahat..."

" Pe...pero..."

Hindi na nagawang tapusin ni Keith ang gustong sabihin. Naramdaman nya ang yakap ng kasintahan.

"Nandito na ako Keith... Mahal na mahal kita... Hindi kita pababayaan..."

Lumuha ang langit ng araw na 'yon. Kasabay ng ulan ang pagdaloy ng tunay at walang hanggang pag-ibig.

Wakas

| Nilabasan si Mr. LeeBog ng 12:27 PM |