Mga Istorya ng Kalibugan

Wednesday, July 06, 2005

* Kung Ako Na Lang Sana *

by Jacques Colecock_a_dud

"Hello?" sabi ko. Alas-diyes yun ng umaga at may tinatapos akong papers na pina-follow-up ng isa kong kliyente. Nag-ring yung telephone sa may section namin at ako ang nakasagot.

"Hello.." simula nung nasa kabilang linya. "Ummm.. Yes, good morning. Can I talk to Mr.Gloria?" sabi ng kausap ko. Boses lalaki. Di ko kilala.

"Yes, this is Mr. Gloria. May I know who's on the line?" pakaswal kong tanong.

"Umm.. Alex. Hi. This is Basti. Remember..?" sabi sa kabilang linya.

Nagulat ako. Si Basti? After three months, nagulat ako at tinawagan niya ako.

"Basti. Yeah. Right.." sabi ko. "So, napatawag ka..?"

"Yup. Alex, I hope I'm not disturbing..."

"No, ok lang. So, what can I do for you?" malumanay kong tanong. Gusto ko sanang magtaray. Manumbat. Pero hindi. Ayoko ng ganun. Di maganda ang aming paghihiwalay pero huwag ngayon. Hindi ito ang tamang panahon.

"Pasensya na ha. But... can we meet after office? I really need to talk to someone eh. I thought you could help me out. I'm so down lately. I hope you don’t mind. Please..."

o0o

Alas-sais ang usapan namin. Pero, katulad ng nakagawian ko, maaga pa lang, nandito na ako sa napagkasunduang restaurant dito sa Megamall. 5:30 ako dumating galing sa opisina. Actually, umalis ako ng maaga para sigurado akong hindi ko siya mapaghihintay. Di pa rin klaro kung anong pag-uusapan namin pero me hinala na ako.

"Kung ako na lang sana ang iyong minahal, di ka na muling mag-iisa. Kung ako na lang sana ang iyong minahal di ka na muling luluha pa. Di ka na mangangailangan pang humanap ng iba. Narito ang puso ko, naghihintay lamang sa'yo. Kung ako na lang sana..."

Nangiti ako sa tugtog na biglang tumugtog sa sound system ng restaurant. Putangina naman o. Ang pagkakataon nga naman.

o0o

"Hi. Can we meet?". Yun ang text niya sa akin after two weeks of exchanging texts. I've been writing stories for a yahoo group. It had been my therapy. I liked writing stories na erotic yung nature. Tapos, pino-post ko siya sa group. I liked receiving comments from members about my stories. Until his e-mail came. Nung una, compliments lang coning from him. I replied by saying thank you. Everytime I post stories, he would always congratulate me. I thought hanggang dun na lan yun. Hanggang sa he asked for my cell phone number. Masaya ang exchanges namin. Good morning every start of the day. Good night sa gabi. Walang masyadong personal kaming pinag-uusapan. Hanggang sa nagtanong siya : BTW, are you bi or gay?

Sa mga texts nya before, I had a feeling that he is bisexual. Kaya it had been an agony for me whether I'd tell him that I'm gay. I've been rejected by other guys for being gay. Kahit na I was the discreet kind. So I answered: I'm bi. At that point, I knew I have to act out my charade. A few days later, he asked us to meet. I knew it would be my test. We met in Galleria. I'm a discreet gay, so, sa simula it was never a problem. We enjoyed each other's company. Until we got too close. And I fell in love with him. I knew I have to tell him sooner or later, cause I know that he'll later find out.

"You lied..." tanging nasabi niya after I told him the truth.

"Bas, ayokong magtago sayo. Sorry. But I only did that because I really liked you..."

"You should have told me the truth. Wala namang problema sa akin yun e..." sabi niya. From then on, eventhough he tried to hide it, I felt he was drifting away. So, I tried to work harder to please him. Make him feel that I deserve him to be mine. Until that day came.

"Sorry Lex, but I really can't see you anymore" si Basti.

Nagulat ako. We were having dinner sa favorite restaurant naming dalawa. "What...? Why...?"

"I met somebody Lex. And he's bisexual like me. I told you before. I prefer someone na bisexual ring pareho ko. Our's cannot last... we're two different people..." tuloy-tuloy na pagsasalita ni Basti.

I remember I tried not to cry. So, me iba na pala, I told myself. And yes, he emphasized na hindi katulad kong bading ang kapalit ko sa puso niya.

"Basti, I thought we're doing fine. Wala namang problema e. I don't understand..."

"I need someone who can understand me Lex. It's not that I'm ashamed of you. I need someone like me..."

Ashamed? "Bisexual like you...?" paglilinaw ko. I tried emphasizing the term bisexual dahil alam kong ito ang puno't dulo ng problema namin.

"No. Someone who can understand what I'm goin through. And its not you Lex..."sabi niya, nakatingin sa akin ng diretso.

"Its because I'm gay right? Would you have preferred that I didn't tell you that I'm gay? Would it change the situation kung patuloy akong nagkunwari? You're breaking up with me because gay ako...?"

"Lex no! We are not compatible. Move on. Because I will. I don't intend to hurt you, but you're making this difficult. You don't understand!"

"Sebastian, I do. You don't. And unlike the fucking faggot you think I am, I'm not your trash. Thank you" sabi ko sabay tayo. Dali-dali akong lumabas ng restaurant. Palabas ng mall. At katulad ng ibang bading na sugatang kilala ko, sa loob ng taxi ko inilabas ang aking mga luha. Don't cry out loud, di ba?!

o0o

"He left me, Lex..." pasimula ni Basti. Kilala ko na siya para malaman ko, kahit di niya sabihin, na he has a problem and he's very much affected... "Sabi niya, he met another guy. Sa gym. And he thinks that the guy is his soulmate..."

Di ako umimik. Sa loob-loob ko, gusto kong humalakhak. Gusto kong magtatalon sa tuwa. Pero hindi. Hindi ako yung tipo na tatapakan pa ang isang tao lalo na't dapang-dapa na siya. Well, hindi pa. "Nagkita na kayo?" yun lang ang naitanong ko.

"Ni Mark?" tanong niya. Oo nga pala, Mark ang pangalan nung ipinalit niya sa akin.

"No. Nung bagong guy."

"Si Jonas? Oo. Nagkita na kami. Hindi. Nakita ko na pala. I followed Mark once. Sa gym niya. Dun ko nakita si Jonas."

"Anong itsura niya?" simple ko muling tanong.

Tumingin sakin si Basti. Mapait ang ngiti sa kanyang mukha. "The usual. Hunk. Gym guy e. Malaki ang katawan. Matangkad. Mas matangkad pa sa akin. Me balbas at bigote pa nga e." Muli, tahimik lang ako. Tiningnan ko siya. Tatlong buwan ang nakakalipas, walang pagbabago sa itsura ni Basti. Guwapo pa rin. Nagpapadagdag ng kaguwapuhan yung pagiging clean-cut niya. Maputi si Basti. Mestiso. Kahit di siya ganun kadalas mag-gym, maayos ang kanyang pangangatawan. Naisip ko, napakaguwapo siguro nung Jonas na yun para ipagpalit ni Mark si Basti. "Pero Lex, Jonas is engaged. Paano niya masasabing soulmate niya yun. Walang pupuntahan ang relasyon nila. Sa akin, me future," tuloy-tuloy niyang kuwento. Tuloy-tuloy ang kanyang sentimyento. Napansin kong nangingilid ang luha niya.

"Di ba, you believe that's when its over, the only thing we can do is move on? Bakit di mo yata sinusunod yung mantra mo ngayon?"

"Lex, you're gloating? Please. Wag ngayon..."

Tumahimik ako. Same situation. Different persons involved. Tahimik kaming kumain. May mga pagkakataong napapansin kong nakatingin sa kawalan si Basti. "It will be alright Bas. You'll survive" sabi ko.

"I love him Lex. So much."

"But after what he did to you, he don't deserve it. Move on..."

"Andaling sabihin Lex..."

"Look at me. I did. And now I'm happy."

Di siya agad nagsalita. Maya-maya, "Really?."

"I don't think you deserve the right to ask me that question. But yes, Sebastian, I'm very happy" simple kong sagot.

Muli naming tinapos ang aming kinakain sa katahimikan. Me mga sandali ng isang tanong isang sagot moment.

"Sorry ha. But I have to leave around 8." singit ko.

"Ha? Why? Bakit ka naman nagmamadali? Ayaw mo dito? We can move to another place if you want..." si Basti.

"I'm meeting somebody around 8 e. Sorry talaga."

"Please don't go. Punta tayo sa place ko if its okey with you..."

"Basti, I'm already in a new relationship." I planned not to tell him about it. Di maganda ang timing. But, with this situation, I knew I have to bring that up.

"Talaga...?" si Basti.

"Yup."

"Sino?"

"Di mo siya kilala."

"So? What's his name?"

Huminga ako ng malalim. "His name is Christian."

Muli, nakita ko ang mapait na ngiti ni Basti. "Sorry. Di ko alam. If I knew, I wouldn't have dragged you here." Tahimik. Maya-maya, muli siyang nagsalita. "So, how is he...?"

Mula sa pagkakatingin sa iced tea sa mesa, nagtaas ako ng tingin. "He is the opposite everything you are" malumanay kong sagot. Shit! Alam kong wrong timing. Pero kailangan ko ng closure.

Nagtaas ng tingin si Basti. Nagtatanong ang mata.

"Basti, when you left me, I thought my world has ended. Pero hindi. Christian is the opposite of everything you are." Tumahimik ako. Nakita kong naghihintay si Basti ng susunod kong sasabihin. "He is gay", napangiti ako sa sinabi ko. "This time it's a gay guy. And yes, he is effeminate. I told you I'll never fall for someone who's effeminate. Pero nangyari e. Unfair din pala ako cause I had a bias then. Pero iba e. Iba ngayon. And one thing is certain Bas. 100 percent sure. Mahal niya ako."

"Minahal naman kita a."

"Did you? Siguro. But I had to prove to you I'm worth it. Kay Christian, hindi. I can be who I am. And he loves me for being me. Walang pretensions. Walang hang-ups..."

"Wag mo naman sa akin ipamukha Lex..."

Huminga ako ng malalim. "At first, I plan not to meet you. Kasi, baka di ko mapigilang manumbat. But it was painful, Bas. You left me for another guy simply because I'm not bisexual."

"Its not true."

"Bas, listen, coz I want everything in my head out. You never gave me the chance to show you how much I can love you. Because I'm gay. Hanggang dun ka lang kasi. Sa puntong gay ako at hindi bisexual na katulad mo. I have to change myself kasi yun yung person na gusto mo. I felt so small. I felt so inadequate. Dahil I was trying to please you. Dahil I want us to make it.. Dumating lang si Mark, you already gave up on me."

"Lex, please, hindi ganun..."

"Then what was it?"

"Iba ka. Iba si Mark."

"Tama ka. Iba ako. Iba si Mark. Because if I were in Mark's shoes with you, I'll never dump you for somebody like Jonas."

"Lex please..."

Tumahimik ako. Matagal na katahimikan. "Sorry Bas. Di ko napigilan e." Kinuha ko yung kamay ni Basti na nakapatong sa mesa. "Sorry talaga" sabi ko.

Tumingin sa akin si Basti. "Sorry rin if I was unfair to you in the past. I never meant to hurt you. Magulo lang talaga kasi ang sitwasyon nun e."

"Move on Bas. You deserve somebody better."

"Like you...?"

Ngumiti ako. Umiling. "Not me. Maybe somebody like me. And next time Bas, be good. Be kind."
Kinuha ni Bas yung kamay ko, at inilapit sa labi niya. Masuyo niyang hinalikan ang kamay ko.

"Excuse me..."

Sabay kaming napatingin sa nagsalita. Si Christian.

"Chris..." sabi ko. Dali-daling binitiwan ni Basti ang kamay ko. "Sorry pare..." sabi nito kay Christian.

Tumayo ako. Hinawakan ang braso ni Christian. "Bas, si Christian. Chris, si Basti..."

Inabot ni Christian ang kamay kay Basti. Nag-shake hands ang dalawa.

"Sorry to disturb you guys..." si Christian. Mahina ang boses ni Christian. Malamya. Ngunit katulad pa rin ng dati, nakamuwestra ang mga kamay.

"No, its ok" sagot ni Basti.

"Sweet, I'll go na lang sa record bar. If you're finished na dito, sunod ka na lang" sabi ni Christian sa akin.

"Sure. Heart, siguro, mga thirty minutes na lang. Then I'll follow."

"Ok. Sige... Basti, right...? Una na ako..." sabi niya, sabay ngiti at muling inabot ang kamay kay Basti.
Nung makaalis na si Christian, nagsalita si Basti. "Sorry talaga. I hope di ka magkaproblema dun sa nakita niya."

"Don't worry. He trusts me" sabi ko.

"Okey naman pala e. Cute."

"Well, bonus na lang yun. Bas, promise me. Next time, whoever he will be, promise me that you'll be kind to him..."

"Promise" seryoso niyang tugon. Masaya na ako. Nasabi ko na ng dapat kong sabihin. Tapos na sa amin ni Basti ang lahat. Maya-maya, bigla siyang nagsalita, nakangiti. Mapait na ngiti. Pilit. "Wala bang kapatid yun...?" tanong niya.

Nangiti ako. I know he'll be okay. "Yeah right!" nasabi ko.

o0o

"So, ano yung paghalik pa niya sa kamay mo? PDA ba...?" si Christian, nakataas ang kilay.

"Anong magagawa ko, e in love pa sa akin e?" sagot ko, sabay irap.

"Duh! In love mo mukha mo. After he dumped you at nagpaka-Sisa ka for months!!! In love my ass!"

"Uyyy... selos...?" tukso ko.

"Selos ka diyan! Mukha ngang me gusto siya sa akin e" sabay irap.

"Yeah right!" sabi ko sabay kiliti sa kanyang tagiliran.

"Ano ba?! Sisigaw ako dito, punyetaaa!" tili ni Christian. Tinigilan ko ang pagkiliti sa kanya.

"Hahaha!!! Bakla!" sabi ko.

"Bakla ka rin" sabi nito sabay hawak ng kamay ko at iniyakap sa kanyang beywang. "Mahal mo pa ba siya?" tanong niya sa akin, pabulong.

Ngumiti ako. "Slight" sagot ko.

"Ganun ha! Lagot ka mamaya sa bahay!." Inilapit niya ang kanyang mukha sa tenga ko at bumulong. "Rereypin kita hanggang sabihin mo na ako ang mahal mo, letse!"

Tumingin ako sa kanya. Nakangiti. Hinatak ko ang kamay nya. "Uwi na tayo..." sabi ko.

End

| Nilabasan si Mr. LeeBog ng 5:39 AM |